Ορισμένες αποφάσεις αποτελούν κατώφλια που διαμορφώνουν τη νομική σκέψη σε ante και post quem. Τέτοια είναι η ΑΠ (Πλ.Ολομ.) 09/2015 που πρόσφατα, δημοσιεύθηκε.
Αφορμή υπήρξε το ποσό χρηματικής ικανοποίησης που επιδικάστηκε σε εντολέα μου, ανώνυμη εταιρία, για την ηθική βλάβη που υπέστη εκ της καταγγελίας συμβάσεως εμπορικής διανομής.
Μέχρι την απόφαση αυτή, ο Άρειος Πάγος δεν δεχόταν να ελέγξει εάν τα ποσά που επιδικάζονται από τα Πρωτοδικεία και Εφετεία ως χρηματική ικανοποίηση της θιγείσας υγείας, τιμής, υπόληψης, επιχειρηματικής εικόνας κλπ., ήταν πράγματι εύλογα προς τις περιστάσεις της κάθε διαφοράς. Θεωρούσε ότι ο προσδιορισμός του ευλόγου ποσού αποτελούσε κρίση περί τα πράγματα, η οποία δεν ελέγχεται αναιρετικά ούτε σε περίπτωση παράβασης της αρχής της αναλογικότητας, για την οποία δεχόταν ότι δεν απευθύνεται στον δικαστή αλλά στον νομοθέτη, από τον οποίο και έχει ληφθεί υπόψη κατά την θέσπιση του σχετικού με την χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, κανόνα δικαίου, αρθ. 932 ΑΚ - Ολ.ΑΠ 6/2009.
Η Πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με την υπ’ αριθ. 9/2015 απόφασή της, δέχθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική νομολογία, ότι επιτρέπεται αναιρετικός έλεγχος των ποσών που επιδικάζονται από τα δικαστήρια της ουσίας ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, για παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας. Ειδικότερα, δέχθηκε ότι η αρχή της αναλογικότητας όπως έχει κατοχυρωθεί στο αρθ. 25 παρ.1 του Συντάγματος, απευθύνεται ευθέως και στον δικαστή, ο οποίος κατά την ερμηνεία και εφαρμογή των κανόνων δικαίου που διέπουν τις σχέσεις των διαδίκων, οφείλει να λαμβάνει υπόψη του την αρχή της αναλογικότητας και να μην υπερβαίνει τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας.
Η ιστορική αυτή απόφαση της πλήρους ολομέλειας του Αρείου Πάγου, ανοίγει νέους δρόμους στο δικαστικό χειρισμό αξιώσεων χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης και της ψυχικής οδύνης (σε εμπορικές διαφορές, προσβολές προσωπικότητας, βλάβες της υγειας, τροχαία, εργατικά ατυχήματα κλπ). Δεν περιμένουμε ότι ο Άρειος Πάγος θα πλημμυρίσει από σχετικές αιτήσεις αναιρέσεως αλλά από τώρα και στο εξής, οι παθόντες στους οποίους επιδικάστηκε ένα ευτελές ποσό όπως και οι υπόχρεοι να καταβάλουν κάποιο υπέρογκο ποσό για την χρηματική ικανοποίηση των θιγέντων, θα έχουν στο νομικό οπλοστάσιό τους, ένα ισχυρότατο όπλο. Τέλος εκφράζουμε την πεποίθηση ότι η σχολιαζόμενη απόφαση της πλήρους Ολομέλειας αποτελεί αφορμή και υπόδειξη θεώρησης του τρόπου απονομής της δικαιοσύνης με έναν λιγότερο φορμαλιστικό, περισσότερο ουσιαστικό και πάντως ποιοτικά διαφορετικό από τον μέχρι σήμερα, τρόπο, κι αυτή, κατά τη γνώμη μας, είναι η πιο σημαντική συμβολή της.
Σημειωτέον ότι η ιστορική αυτή, στροφή της νομολογίας του Αρείου Πάγου, δεν συνδυάστηκε με αύξηση του επιδικασθέντος ποσού χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης στην υπό κρίση περίπτωση. Ας είναι. Δεν μπορούμε να απαιτούμε τα πάντα από τους πρωτοπόρους όπως η απόφαση αυτή!
09/10/2015, Γεώργιος Σάμπαλος, δικηγόρος (ΑΠ), LLM (Edin.), διαμεσολαβητής επίλυσης διαφορών και εκπαιδευτής διαμεσολαβητών (CEDR)
Ακολουθεί το κείμενο της ΑΠ (πλ.Ολομ.) 9/2015
